Η ικανότητα του οργανισμού να διατηρεί σταθερές τις συνθήκες του εσωτερικού του περιβάλλοντος (θερμοκρασία, συγκεντρώσεις διαφόρων συστατικών κ.τ.λ.) παρά τις εξωτερικές μεταβολές ονομάζεται Ομοιόσταση. Ένα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα ομοιοστατικού μηχανισμού στον άνθρωπο είναι ο μηχανισμός ρύθμισης της θερμοκρασίας του σώματος στους 36,6 oC - η λεγόμενη Θερμορύθμιση. Τυχόν διαταραχές στην ομοιόσταση του οργανισμού και κυρίως στη διαδικασία της Θερμορύθμισης, μπορεί να οφείλονται σε παθογόνους μικροοργανισμούς σε ακραίες μεταβολές των περιβαλλοντικών συνθηκών (θερμοκρασία, ακτινοβολίες, διαθεσιμότητα οξυγόνου), ενώ συχνά είναι απόρροια του τρόπου ζωής (κάπνισμα, αλκοόλ κ.τ.λ). Κάθε διαταραχή του συστήματος διατήρησης της θερμοκρασίας του σώματος (Maintaining Temperature System) μπορεί να προκαλέσει την εκδήλωση διαφόρων ψυχοσωματικών ασθενειών, ακόμα και του θανάτου.
Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί το γεγονός ότι προβλήματα και ασθένειες που παρουσίαζαν οι εξηντάρηδες και εβδομηντάρηδες τις προηγούμενες δεκαετίες (όπως εγκεφαλικά επεισόδια, προχωρημένες εκφυλιστικές αρθρίτιδες, καρκίνοι) πλέον δύο έως τρείς δεκαετίες μετά τα εμφανίζουνε τα παιδιά τους οι σημερινοί πενηντάρηδες ή ακόμα και σαραντάρηδες. Από την άλλη όμως η αρχή αυτών των παθήσεων άρχισε να εμφανίζεται και στα παιδιά των παιδιών των εβδομηντάρηδων των σημερινών δηλαδή τριαντάρηδων ή εικοσάρηδων, πολλοί από τους οποίους θα βρεθούνε σίγουρα σε ένα ορθοπεδικό ή παθολογικό ιατρείο ή ακόμα και σε ένα χειρουργικό κρεβάτι για προβλήματα όπως δισκοκήλες, κήλες του κοιλιακού τοιχώματος, χωρίς πολλές φορές να μην έχουν καν εργαστεί ή κοπιάσει έστω ακόμα και σε κάποιο άθλημα. Το πιο τραγικό είναι ότι παιδιά ηλικίας 10-15 ετών επισκέπτονται σωρηδόν ιατρεία και φυσικοθεραπευτήρια για παθήσεις όπως οσφυαλγία, αυχενικό σύνδρομο, κ.ά, ζώντας από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους πολλά από αυτά με εισπνεόμενα κάθε μορφής, ή με χορήγηση ινσουλίνης.
Τελικά κάτι δεν πάει καλά.
Η πρακτική ιατρός Ειρήνη Ιατρίδου, σαν ένα απόσταγμα εμπειρίας στην θεραπεία του όλου ανθρώπου, περιγράφοντας αυτή την κατάσταση διαταραχής του Θερμορρυθμιστικού μηχανισμού έλεγε «κοίτα τους ανθρώπους οι περισσότεροι είναι παγωμένοι σαν νεκροί». Και πράγματι κυριολεκτικά και μεταφορικά είμαστε παγωμένοι, σαν κινούμενα ψυχοσωματικά ψυγεία.
Το πάγωμα ενός ατόμου, είναι όρος που συναντάτε στη θεωρία της Μικρασιατικής Τραπεζουντίου Θεραπείας, αλλά και στη λαϊκή μας παράδοση όταν θέλουμε να περιγράψουμε την έκθεση κάποιου στο κρύο. Είναι η κατάσταση εκείνη που οδηγεί στο μπλοκάρισμα ακόμα και την καταστροφή της μικροκυκλοφορίας των τριχοειδών αγγείων που φέρουν το 80% του αρτηριακού αίματος και μεταφέρουν το οξυγόνο στα κύτταρα, αλλά και του λεμφικού και φλεβικού δικτύου, οδηγώντας στην διαταραχή της αναλογίας των υγρών του σώματος, τη λεγόμενη Ευκρασία κατά τον Ιπποκράτη.
Αποτέλεσμα αυτών είναι η σταδιακή διαταραχή του συστήματος διατήρησης της θερμοκρασίας του σώματος (Maintaining Temperature System) και η πτώση της θερμοκρασίας του εκάστοτε ιστού ή οργάνου που οδηγεί στην εμφάνιση της νόσου έως τη σταδιακή νέκρωση του.
Τα κρύα ρεύματα θεωρούνται και από την παραδοσιακή κινέζικη ιατρική αλλά και από την ιπποκρατική φιλοσοφία ως ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου. Η συστηματική έκθεση του ανθρώπου σε αυτά νεκρώνει τους αισθητικούς υποδοχείς θερμοκρασίας του δέρματος και απενεργοποιεί τους ιδρωτοποιούς αδένες επηρεάζοντας το φυσικό θερμοστάτη του οργανισμού τον υποθάλαμο ο οποίος σταματάει να μεταβιβάζει τα ανάλογα ερεθίσματα τόσο στο αγγειοκινητικό κέντρο για την αύξηση της θερμοκρασίας του οργανισμού όσο και στους ίδιους τους ιδρωτοποιούς αδένες για την σταθεροποίηση της. Διατηρώντας έτσι τόσο τη θερμοκρασία του δέρματος όσο και την θερμοκρασία του πυρήνα του σώματος σε χαμηλά επίπεδα.
Έτσι τα άτομα αυτά καταλήγουν να μην έχουν καμία αίσθηση του περιβάλλοντος τους, φορώντας καλοκαιρινά ενδύματα ακόμα και το χειμώνα, δείχνοντας δυσφορία και αυξανόμενη εφίδρωση ακόμα και σε θερμοκρασίες των 23 oC δηλαδή πολύ χαμηλότερες των 36,6 oC που θεωρητικά έχει το σώμα τους στο εσωτερικό του.
Ο Ελβετός ιατρός Βίνσε στο βιβλίο του έγραψε ότι η θερμότητα παίζει ρόλο παρόμοιο με της διατροφής. Η θερμότητα συχνά αντικαθιστά τη διατροφή. Η θερμική ενέργεια αποτελεί ένα είδος ενέργειας δια μέσο της οποίας μπορεί να αυξηθεί το ενεργειακό απόθεμα του οργανισμού για να προξενήσει ευεργετικές αλλαγές. Όλες οι θρεπτικές ουσίες- λευκώματα, οι υδατάνθρακες, τα λίπη- προσφέρουν στον άνθρωπο τη θερμότητα (θερμίδες). Παρόμοιες θερμίδες μας προσφέρει και η θερμότητα των λουτρών.
Η Φιλοσοφία του MTS ως γνήσιο κράμα της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας και ορθόδοξης πατερικής φιλοσοφίας διακηρύττει το αναθέρμανση του σύγχρονου ανθρώπου ως αυστηρή προϋπόθεση ανάκτησης της χαμένης του υγείας. Στη μεν αρχαία ελληνική φιλοσοφία καταδεικνύεται η θερμοκρασία ως μέγιστη αρχή θεραπείας, για παράδειγμα η λέξη Ιατρός προέρχεται από το ρήμα Ιαίνω που σημαίνει θερμαίνω, μαλακώνω από τη ζέστη. Ενώ ταυτόχρονα η λέξη Ιάομαι σημαίνει θεραπεύω. Λέξεις οι οποίες προέρχονται από τα ‘Ια : τα βέλη – ακτίνες του Ηλίου Απόλλωνος που θερμαίνουν τον άνθρωπο. Ενώ ως γνήσιος εκφραστής της ορθόδοξης πατερικής θεολογίας ο Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης στο βιβλίο του ‘Περί κατασκευής του ανθρώπου’ το 379 μ.χ., αναφέρει: ‘‘Σε όσους παύουν να ζουν με το σβήσιμο της θερμότητας που υπάρχει μέσα στη φύση, αυτό που νεκρώνεται κρυώνει, γι’ αυτό αποδίδουμε την αιτία της ζωής και στη θερμότητα. επειδή όταν αυτή εκλείψει επακολουθεί η νέκρωση’’.
Έτσι λοιπόν στα πλαίσια της MTS Φιλοσοφίας, το σύστημα διατήρησης της θερμοκρασίας του σώματος (Maintaining Temperature System) καθίσταται παραπάνω από αναγκαίο έχοντας ως κύριους άξονες αποκατάστασης του: Ι. Το σύστημα δια χειρός Θεραπείας (Manual Therapy System) και ΙΙ. Το Μάλλινο Του Σώματος ( MTΣ ).
Το σύστημα δια χειρός Θεραπείας (Manual Therapy System)
Μέσα από το σύστημα δια χειρός Θεραπείας, με κεντρικό άξονα την Μικρασιατική Τραπεζούντιο Θεραπεία (MTS), επιτυγχάνεται η αύξηση της θερμοκρασίας του εσωτερικού περιβάλλοντος του παγωμένου οργανισμού και η συσσώρευση αποστειρωμένης θερμότητας, σωστικό γεγονός για τον άνθρωπο, επειδή αποστειρώνονται τα κύτταρα και τα όργανά του, αφού δυναμώνει την καύση μεταβολιτών στα κύτταρα και στους ιστούς, ανοίγει κλειστές κυτταρικές μεμβράνες, επιταχύνει τη ροή του μεταβολισμού, αποκαθιστώντας την κανονική λειτουργία. Η τεχνητή υπερθερμία βοηθάει τον οργανισμό να διαλύσει τις τοξικές ουσίες. Η δια χειρός Θεραπεία καίει τα οργανικά σκουπίδια και τη σκόνη που μολύνουν τον οργανισμό, καθώς επίσης καθαρίζει τα λεμφοφόρα και αιμοφόρα τριχοειδή αγγεία.
Ο Γάλλος επιστήμονας Λουή Παστέρ πρώτος έδειξε ότι όλα τα μολυσματικά νοσήματα μπορούν να θεραπευτούν με την υπερθερμία. Μόλυνε τις πειραματικές κότες με βακίλους του άνθρακα και τις θεράπευσε με υπερθερμία συμπεριλαμβανομένων και υδάτινων λουτρών.
Υπερθερμία λοιπόν η οποία στο σύστημα δια χειρός θεραπείας επιτυγχάνεται: με την ιπποκρατική τραπεζούντιο μάλαξη, με την εσωτερική χρήση κατάλληλων θερμοισορροπιστικών βοτάνων, με τη σωστή διατροφή, με την ζεστή πλύση του παχέος εντέρου με τη μέθοδο της υδροθεραπείας, με κατάλληλη θεραπευτική άσκηση και δραστηριότητα, με την επαναφορά της θερμοκρασίας του δέρματος με τη ζεστή λάσπη από τη νεκρά θάλασσα, αλλά και με την χρήση απαραιτήτως της μάλλινης φανέλας στο παγωμένο σώμα.
ΜΑΛΛΙΝΟ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ (MTS)
«Η γυμνότητα του σώματος έκαμε τον άνθρωπο να φροντίζει και να διατρέφει τα πρόβατα, γιατί με την ετήσια παραγωγή των μαλλιών αναπληρώνει την έλλειψη της φύσης του.»
(Αγ. Γρηγόριος Νύσσης, 379 μ.χ., Περί κατασκευής του ανθρώπου)
Ο άγιος Γρηγόριος περιγράφει απλώς την πανανθρώπινη και διαχρονική ανάγκη της αναπλήρωσης της γυμνότητας του ανθρώπου με μάλλινα ενδύματα. Ο άνθρωπος χρησιμοποιούσε μάλλινα ενδύματα σε όλες τις εποχές του χρόνου, ακόμα και τους θερινούς μήνες. Ακόμα και σήμερα σε πολλά μέρη της Ελλάδας συναντούμε άτομα ιδίως μεγάλης ηλικίας, να φορούν κυρίως μάλλινες φανέλες, διατηρώντας έτσι την αρχαία αυτή συνήθεια. Συνήθεια η οποία άρχισε να εγκαταλείπεται σιγά σιγά ιδίως από τα μέσα του προηγούμενου αιώνα και μετά, όταν νεανικά κινήματα που υποστήριζαν την γενικότερη απελευθέρωση του ανθρώπου από καθετί παλιό, ανήγαγαν τη νέα μόδα και τον γυμνισμό ως στάση ζωής.
Οι γενιές που ακολούθησαν απέβαλαν την συνήθεια των μάλλινων ενδυμάτων ως απαρχαιωμένα και ‘ντεμοντέ’, και υιοθέτησαν τα βαμβακερά και συνθετικά ενδύματα που επέβαλε η νέα τάση ως δήθεν υγιεινά και μοντέρνα. Έτσι ο σύγχρονος Έλληνας ο οποίος είχε επί αιώνες προγραμματίσει το γενετικό του υλικό ( DNA ) στην προστασία των πρώτων στρωμάτων του σώματος του με βάση τα μάλλινα ενδύματα, βρέθηκε ουσιαστικά γυμνός απέναντι στις νέες προκλήσεις και κινδύνους που του επιφύλασσαν τα βαμβακερά και συνθετικά ενδύματα. Έτσι λοιπόν το πανανθρώπινο αυτό πείραμα που βρίσκεται ακόμα και σήμερα σε εξέλιξη μας φέρνει αντιμέτωπους με δεδομένα και παθήσεις που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε.
Γιατί άραγε οι πρόγονοι μας φορούσαν μάλλινα και ιδίως μάλλινες φανέλες;
Σήμερα μπορούμε να αποφανθούμε ότι δεν ήταν μια απλή συνήθεια, αλλά μια συνειδητή επιλογή στην προσπάθεια προστασίας του σώματος από τις εκάστοτε καιρικές συνθήκες κάθε εποχής, διότι σύμφωνα με τον Ιπποκράτη ‘οι μεταβολές του καιρού κυρίως προκαλούν τις νόσους’.
Το μαλλί είναι το μοναδικό ίσως υλικό, που διατηρεί την εσωτερική θερμοκρασία του σώματος μας, γιατί παρότι μας ζεσταίνει τον χειμώνα, είναι δροσερό και ευχάριστο το καλοκαίρι. Οι πόροι τους οποίους διαθέτει η πλούσια υφή του εναρμονίζονται με τους πόρους του δέρματος, έτσι ώστε να μην εμποδίζουν αλλά και ταυτόχρονα να διευκολύνουν την απεκκριτική και αποτοξινωτική του δυνατότητα κατά τη φάση έκκρισης του ιδρώτα. Έχει λοιπόν την ιδιότητα να συγκρατεί την υγρασία έτσι ώστε το σώμα να αναπνέει σε κάθε περίπτωση. Ακριβώς γι αυτόν τον λόγο δεν αισθανόμαστε ιδρωμένοι όταν χρησιμοποιούμε μάλλινες φανέλες, και μπορούμε για ώρες να συνεχίζουμε απρόσκοπτοι την εργασία μας χωρίς τον κίνδυνο να κρυώσουμε τον χειμώνα ή να αισθανθούμε δυσφορία κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Από άποψη υγιεινής η απομάκρυνση του ιδρώτα αποτρέπει την κακοσμία του σώματος και ιδιαίτερα στη μασχαλιαία περιοχή. Το γεγονός ότι είναι παχιάς υφής και απορροφά μεγάλη ποσότητα υγρασίας δεν την καθιστά δύσκολη στο στέγνωμα αλλά το αντίθετο αφού διοχετεύει την υγρασία προς τα έξω.
Η κατά σάρκα επαφή του μαλλιού με το δέρμα διατηρεί αλλά και ενισχύει τη διαδερμική κυκλοφορία των τριχοειδών αγγείων αποτρέποντας συνάμα και το μπλοκάρισμα τους από την έκθεση τους στο κρύο. Ενώ η διατήρηση της θερμοκρασίας του σώματος ενισχύει τη λεμφική κυκλοφορία που η ανοσοποιητική της δράση καταστέλλεται κυρίως από την έκθεση στο κρύο.
Σύμφωνα με την καθηγήτρια Larissa Tsernisova του Πανεπιστημίου της Μόσχας, εξειδικευμένη στην έρευνα του Βιοσυντονισμού, η χρήση μάλλινων ενδυμάτων συμβάλει στην διατήρηση της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας του ανθρώπου. Ιδίως σήμερα που ο σύγχρονος άνθρωπος είναι μονίμως εκτεθειμένος σε κάθε λογής ακτινοβολία ( κινητά τηλέφωνα, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, κ.ά. ) που του απορροφούνε σημαντικό μέρος της ενέργειας του μεταβάλλοντας τις ηλεκτρομαγνητικές συχνότητες των κυττάρων του συμβάλλοντας έτσι στην εμφάνιση αγνώστου αιτιολογίας νοσημάτων.
Ενώ η professor Goranova Zoia του πανεπιστημίου της Σόφιας, η οποία ασχολείται με την κινέζικη παραδοσιακή ιατρική, αναφέρει ότι τα μάλλινα ενδύματα αυξάνουν τη θερμοκρασία του σώματος και εμποδίζουν την είσοδο των παθογόνων μικροοργανισμών μέσα στο σώμα.
Από την πρακτική μας εμπειρία στο χώρο της δια χειρός θεραπείας η μάλλινη φανέλα δεν αποτελεί μόνο σύμμαχο μας στην αποκατάσταση της οποιαδήποτε πάθησης, αλλά και προϋπόθεση για τη διατήρηση των αποτελεσμάτων της θεραπευτικής μας παρέμβασης. Η δυναμική της είναι τέτοια που πολλές φορές με τη χρήση της, μειώνει από μόνη της τον πόνο σε επίπεδο της τάξεως μέχρι 20% τόσο σε οξέα όσο και σε χρόνια νοσήματα.
Όλα αυτά τα χρόνια έχουμε δει ασθενείς να ομολογούν ότι παλιοί έμπειροι γιατροί τους παρότρυναν να φορούν μάλλινη φανέλα για την αντιμετώπιση παθήσεων όπως οσφυαλγίες αλλά και πνευμονίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ένας διάσημος παιδίατρος στο Παίδων Αγίας Σοφίας όπου στην απορία μιας μάνας για τις συνεχιζόμενες πνευμονικές λοιμώξεις του γιού της, έλεγε χαρακτηριστικά: «βάλτε κυρία μου στο παιδί σας μια μάλλινη φανέλα και φύγετε από εδώ». Και πράγματι η μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών που έλαβαν θεραπεία και έβαλαν μάλλινη φανέλα κατόπιν προτροπής μας ή των γονέων τους, ξεπέρασαν χρόνιες αναπνευστικές παθήσεις, ανέβηκαν επίπεδο υγείας, σε βαθμό ώστε όλοι οι συμμαθητές τους να νοσούν από λοιμώδη νοσήματα εκτός από αυτά, ή σε περίπτωση που νοσήσουν να έχουνε ελαφρότερη συμπτωματολογία και μικρότερο χρόνο αποθεραπείας.
Πρόσφατη έρευνα του Χάρβαρντ έδειξε ότι η νούμερο ένα αιτία του καρκίνου της μήτρας είναι η γύμνωση της κατώτερης κοιλιακής χώρας που επιβάλει η μόδα με τα χαμηλοκάβαλα παντελόνια και τα κοντά μπλουζάκια. Ουδέποτε η γυναίκα στη παγκόσμια ιστορία έκθεσε τη κοιλιά της στο κρύο, αφού το σύμβολο αυτό της γονιμότητας της προστατεύονταν ιδιαιτέρως με τη χρήση μάλλινης φανέλας. Οι γυναικολόγοι πλέον παροτρύνουν τις γυναίκες να αλλάζουνε άμεσα μαγιό μετά το θαλασσινό τους μπάνιο γιατί τόσο η σύνθεση του μαγιό όσο και η υγρασία που διατηρεί οδηγούν σε πλειάδα γυναικολογικών παθήσεων, από απλές κολπίτιδες μέχρι διαταραχή της περιόδου και υπογονιμότητα.
Πέρα από ελάχιστους που είναι αλλεργικοί στο μαλλί, η αίσθηση φαγούρας που μπορεί να αισθανθούν στην αρχική εφαρμογή της κάποιοι ασθενείς διαρκεί ελάχιστες ώρες ή έως το πρώτο πλύσιμο της μάλλινης φανέλας και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αποτελέσει τροχοπέδη στην αποδοχή της. Επιπρόσθετα η ύπαρξη πλέον διαφόρων σχεδίων και χρωμάτων στις μάλλινες φανέλες μπορούν να καλύψουν τις αισθητικές απαιτήσεις όλων των ανθρώπων και ιδίως των γυναικών.
Υπάρχουνε διάφοροι τύποι φανέλας ανάλογα με την ανοχή του ασθενή που είναι συνυφασμένη με το επίπεδο υγείας του. Υπάρχουνε 3 τύποι μάλλινης φανέλας:
- οι μισο-μάλλινες (50% μαλλί, 50% βαμβάκι) που φοριούνται όταν ο ασθενής είναι ακόμα «παγωμένος» κατά τη Μικρασιατική Τραπεζούντιο θεραπεία, και δεν ανέχεται τίποτα πάνω του.
- οι μάλλινες φανέλες λεπτής ύφανσης (100% μαλλί) που φοριούνται στα πρώτα στάδια ξεπαγώματος ενός ασθενή
- οι μάλλινες φανέλες πυκνής ύφανσης («του παππού») που φοριούνται όταν επανέρχεται πλέον η Ευκρασία και η Ομοιόσταση του οργανισμού.
Η χρόνια χρήση της μάλλινης φανέλας εξισορροπεί το θερμορυθμιστικό μηχανισμό του σώματος οδηγώντας στη χρήση όλο και πυκνότερης υφής μάλλινης φανέλας.
Βαμβακερές φανέλες – η κατάρριψη ενός μύθου
Oι περισσότεροι από εμάς, από μικρά παιδιά έχουμε συνηθίσει να φοράμε κατάσαρκα ένα βαμβακερό ή συνθετικό t-shirt, το οποίο παρότι διατείνεται από διαφόρους φορείς υγείας ότι είναι υγιεινό και φιλικό ως προς το σώμα μας, στη πραγματικότητα είναι το αντίθετο.
Η βαμβακερή φανέλα σε αντίθεση με τη μάλλινη λειτουργεί σαν σφουγγάρι που απορροφά και κρατά τον ιδρώτα του σώματός μας. Οδηγεί από ένα σημείο και μετά στο κλείσιμο των πόρων του δέρματος δυσχεραίνοντας την αποβολή των τοξικών. Οι τοξίνες αυτές παραμένουν τόσο στην επιφάνεια του δέρματος όσο και στο εσωτερικό του σώματος. Συμβάλλουν στη διόγκωση των υγρών του υποβόσκοντος οργάνου π.χ. πνεύμονες, νεφρά, διευκολύνοντας τη νόσηση του σε συνδυασμό κυρίως με τα ρεύματα αέρα που παγώνουν τη περιοχή. Η αίσθηση της κολλημένης από τον ιδρώτα φανέλας πάνω μας, μας κάνει δυσκίνητους σε κάθε έργο, επιβάλλοντας την άμεση αλλαγή της.
Από άποψη υγιεινής, η μη αποβολή των τοξινών συμβάλει στη κακοσμία του σώματος και την εμφάνιση δερματικών παθήσεων όπως, μυκητιάσεις και εκζέματα.
Από άποψη φυσιολογίας, μέσω της ενίσχυσης του παγώματος του ασθενή, συμβάλει στο μπλοκάρισμα της μικροκυκλοφορίας των τριχοειδών αλλά και των λεμφαγγείων μειώνοντας την οξυγόνωση των ιστών, εμφανίζοντας φλεγμονές και πτώση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Συμπερασματικά η μάλλινη φανέλα δεν αποτελεί μόνο για εμάς μία ακόμα απόδειξη της σοφίας των προγόνων μας ως προς το ευ ζην, αλλά και μια συνεχή πρόκληση αφύπνισης των συνανθρώπων μας στη προσπάθεια απόκτησης και διατήρησης της καλής υγείας.
Αντωνόπουλος Σωτήριος
Οστεοπαθητικός / Φυσικοθεραπευτής
