Βασικός άξονας του συστήματος δια χειρός θεραπείας (manual therapy system - ΜΤS ) στη θεραπεία του σώματος και εν’γένει στην αποκατάσταση του Όλου ανθρώπου, αποτελεί η αποκατάσταση και η διατήρηση της μικροκυκλοφορίας του αίματος στα τριχοειδή αγγεία.

Και αν λοιπόν για τον ιδρυτή της Οστεοπαθητικής Andrew Tailor Still o κανόνας της αρτηρίας είναι υπέρτατος για εμάς τους ιδρυτές του συστήματος δια χειρός θεραπείας και ιδίως τους θεραπευτές της Μικρασιατικής Τραπεζουντίου Θεραπείας υπέρτατος είναι ο κανόνας της μικροκυκλοφορίας.

Η Υγεία στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία προέρχεται από το ομόρριζο ΥΓ που σημαίνει την Υγρή κατάσταση.

Η υγεία εξαρτάται από την κυκλοφορία του αίματος και της λέμφου, και την ενέργεια του νου ως κυβερνήτης των πάντων. Ο Still ενδιαφερόταν πολύ στο να κατανοήσει πως λειτουργεί η κυκλοφορία των υγρών για αυτό και στα βιβλία του αναφέρει τον όρο fluids ( υγρά ) 539 φορές, και η Ειρήνη Ιατρίδου θεωρούσε τα τριχοειδή κανάλια ως κανάλια της ψυχής, η διάνοιξη των οποίων μεταμορφώνει τον άνθρωπο.

Μικροκυκλοφορία
Η κυκλοφορία έχει να κάνει με την καρδιά, αυτό που ενεργοποιεί την καρδιά την 6η εβδομάδα της ανάπτυξης είναι η αγνώστου αιτιολογίας ξαφνική ενεργοποίηση των καρδιακών κυττάρων χωρίς τον επηρεασμό του εγκεφάλου. Τα κύτταρα αυτά έχουν έναν ρυθμό πράγμα παράδοξο αφού δεν έχει δημιουργηθεί ακόμα το νευρικό σύστημα. Στην καρδιά έχουμε μεγάλα αγγεία με ενέργεια αντλίας με έναν συγκεκριμένο ρυθμό, που προσαρμόζεται από τις απαιτήσεις της ζωής μας και από συμπιεστικές δυνάμεις του οργανισμού που ωθούν τα υγρά πιο μακριά. Η καρδιά θέλει υποστήριξη από τον θώρακα όπου με την συμπίεση του διαφράγματος ωθεί το αίμα και συνάμα το οξυγόνο στους ιστούς, πράγμα που δεν θα μπορούσε να το κάνει η καρδιά από μόνη της.

Υπάρχουνε όμως δύο ακόμα μηχανισμοί για να στείλουν το οξυγόνο στην περιφέρεια, ο ένας από τους οποίους είναι το αυτόνομο νευρικό σύστημα (Α.Ν.Σ.) που έχει και επιρροή στα μικρά αγγεία ελέγχοντας την σύσπαση τους και εμμέσως ελέγχοντας την αιματική ροή. Παρόλα αυτά το Α.Ν.Σ. φτάνει μέχρι ένα σημείο στο αγγειακό δίκτυο και δεν επηρεάζει άμεσα την μικροκυκλοφορία (που είναι αγγεία που είναι αρκετά μεγάλα ώστε να χωράνε ένα ερυθρό αιμοσφαίριο ), εδώ είναι που φτάνει το οξυγόνο στα κύτταρα.

Η μικροκυκλοφορία είναι αυτή που μας κρατάει υγιείς.

Ο ρυθμός σύσπασης στην μικροκυκλοφορία είναι 3-5 φορές ανά λεπτό σε ένα υγιές άνθρωπο αλλά πώς γίνεται αυτός ο ρυθμός σύσπασης δεν το ξέρουμε, ξέρουμε ότι δεν εξαρτάται από την καρδιά και την αναπνοή, ούτε από το Α.Ν.Σ., ίσως τελικά γίνεται από μια δύναμη ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας ή θεϊκής φύσεως, που επηρεάζει ακόμα και την θρέψη των νεύρων. Σύμφωνα με σημαντικά ερευνητικά δεδομένα αυτό το σύστημα το καταστρέφει η κορτιζόνη και ο διαβήτης, αλλά και σύμφωνα με την φιλοσοφία της Μικρασιατικής Τραπεζουντίου επηρεάζεται αρνητικά από την έκθεση του ανθρώπου στο κρύο. Στα παιδιά ο ρυθμός σύσπασης στην μικροκυκλοφορία είναι 6-7 φορές ανά λεπτό και σε παθολογίες όπως ο διαβήτης μπορεί να φτάσει στα αρχικά στάδια της νόσου τις 10-12 συσπάσεις ανά λεπτό για να αντιδράσει, και όταν κυριαρχήσει ο διαβήτης στην περιφερική διαβητοπάθεια όπου έχουνε καταστραφεί τα αγγεία έχουμε μηδενισμό των συσπάσεων. Λένε γενικά ότι ο κρανιακός ρυθμός επηρεάζει τη μικροκυκλοφορία αλλά και εξαρτάται από αυτήν.

Τα τριχοειδή αγγεία μαζί με την καρδιά, αρτηρίες, φλέβες και φλεβίδια αποτελούν το συστατικό μέρος του συστήματος κυκλοφορίας του αίματος του ανθρώπινου οργανισμού. Ολόκληρο το σύστημα της κυκλοφορίας του αίματος, συμπεριλαμβανομένης της καρδιάς, των αγγείων καθώς επίσης και των μηχανισμών της νευρικής και ενδοκρινούς ρύθμισης, έχει δημιουργηθεί από τη φύση για να μεταφέρει στα τριχοειδή αγγεία το αίμα που είναι απαραίτητο για τη λειτουργία των κυττάρων και των ιστών.

Από τη στιγμή που η κυκλοφορία του αίματος μειώνεται στα τριχοειδή αγγεία, στους ιστούς γίνονται αμέσως νεκρωτικές αλλαγές (απονέκρωση). Τα τριχοειδή αγγεία αλλάζουν τη διάμετρό τους ανάλογα με την εποχή, τις ώρες της ημέρας, το μήνα και το χρόνο. Το φθινόπωρο και το χειμώνα συνήθως παρατηρούμε στένωση, σπασμούς των τριοχειδών αγγείων και πολυάριθμων στάσεων του αίματος σε αυτά.

Ο Α.Σ. Ζαλμάνωβ υποστήριξε ότι οι τριχοειδοπάθειες (παθολογικές αλλαγές των τριχοειδών αγγείων) αποτελούν τη βάση κάθε παθολογικής διαδικασίας και ότι χωρίς τη μελέτη της φυσιολογίας και παθολογίας των τριχοειδών αγγείων, η ιατρική επιστήμη παραμένει στην επιφάνεια των φαινομένων και δεν είναι σε θέση να κατανοήσει τίποτα ούτε στη γενική ούτε στην ειδική παθολογία. Η ορθόδοξη νευρολογία παρά τη μαθηματική ακρίβεια της διαγνωστικής της, έχει αδυναμία να αντιμετωπίσει πολλές ασθένειες, επειδή δε δίνει σημασία στη κυκλοφορία του αίματος στο μυελό των οστών, στην σπονδυλική στήλη και στους περιφερειακούς νευρικούς κορμούς. Είναι γνωστό ότι οι αρρώστιες που δύσκολα υποβάλλονται σε θεραπεία, όπως η ασθένεια Ρεϊνό και η ασθένεια Μενιέρ προκαλούνται από την περιοδική στάση ή σπασμούς των τριχοειδών αγγείων. Στη μεν ασθένεια Ρεϊνό, των αγγείων των δαχτύλων, στην δε ασθένεια Μενιέρ, των αγγείων στο λαβύρινθο του έσω ωτός. Οι κιρσοί των άκρων ή απλά κιρσοί συχνά αρχίζουν στις φλεβικές θηλείες των τριχοειδών αγγείων.

Οι παθολογικές αλλαγές των αγγειακών μεμβρανών παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη των ασθενειών:

• των αιμοφόρων αγγείων (φλεβίτιδες, αρτηρίτιδες, λεμφαγγεϊτίδες, ελεφαντίαση)
• της καρδιάς (έμφραγμα μυοκαρδίου. περικαρδίτιδες, βαλβουλήτες, ενδοκαρδίτιδα)
• του νευρικού συστήματος (μυελοπάθειες, εγκεφαλίτιδες, επιληψίες, οίδημα μυελού)
• των πνευμόνων (όλες οι παθήσεις των πνευμόνων, συμπεριλαμβανομένης της φυματίωης)
• των νεφρών (νεφρίτιδες, πυελονεφρίτιδες, λιπώδης νέφρωση, υδροπυονέφρωση)
• του πεπτικού συστήματος (παθήσεις του ήπατος και χοληδόχου κύστης, το έλκος του στομάχου και δωδεκαδακτύλου εντέρου)
• δέρματος (εξανθηματικός πυρετός, έκζεμα, πεμφίγους)
• ματιών (καταρράκτης, γλαύκωμα κ.α )

Σε όλες αυτές τις ασθένειες κατά κύριο λόγο πρέπει να αποκατασταθεί η διαπερατότητα των μεμβρανών των τριχοειδών αγγείων.

Ο γνωστός Ευρωπαίος ερευνητής Χιούσαρ αποκαλούσε τα τριχοειδή αγγεία αναρίθμητες περιφερειακές καρδιές. Ο ίδιος ανακάλυψε ότι τα τριχοειδή αγγεία έχουν τη δυνατότητα να συστέλλονται. Τη ρυθμική συστολή των αγγείων παρατηρούσαν και οι άλλοι ερευνητές. Επίσης και ο Α.Σ. Ζαλμάνωβ προέτρεπε να θεωρούν κάθε τριχοειδές αγγείο σαν μικρή καρδιά με δυο μισά – αρτηριακό και φλεβικό, κάθε ένα από τα οποία έχει τη δική του βαλβίδα. Η διατροφή των ζωντανών ιστών, η αναπνοή τους, η ανταλλαγή όλων των αερίων και των υγρών του οργανισμού, εξαρτώνται από την τριχοειδή κυκλοφορία του αίματος, που αποτελούν την ευκίνητη εφεδρεία της.

Το αίμα αποτελεί περίπου το 8,6% της συνολικής μάζας του ανθρώπινου σώματος. Ο όγκος του αίματος που βρίσκεται στις αρτηρίες δεν ξεπερνάει το 10% του συνολικού όγκου του. Στις φλέβες ο όγκος του αίματος είναι σχεδόν ίδιος. Το υπόλοιπο 80% του αίματος βρίσκεται στα αρτηρίδια, φλεβίδια και τριχοειδή αγγεία. Σε κατάσταση ηρεμίας του ανθρώπου, λειτουργεί μόνο το ένα τέταρτο όλων των τριχοειδών αγγείων του. Ο αριθμός των ανοιχτών, ενεργών τριχοειδών αγγείων έχει μεγάλη σημασία για την πορεία κάθε ασθενείας. Με απόλυτη σιγουριά μπορούμε να θεωρούμε ότι οι παθολογικές αλλαγές των τριχοειδών αγγείων, οι παθήσεις των τριχοειδών αγγείων αποτελούν τη βάση κάθε αρρώστιας. Αυτό το παθολογικό φυσιολογικό αξίωμα είχε ανακαλυφθεί από ερευνητές με τη βοήθεια της αγγειοσκοπίας.

Οι Ιατροί της Ιατρικής Σχολής του Τίμπινγκεν (Γερμανία) ανακάλυψαν το σημαντικό ρόλο τον τριχοειδών αγγειακών παθήσεων. Και αυτό αποτελεί εξαιρετική υπηρεσία στην παγκόσμια ιατρική. όμως δυστυχώς τις ανακαλύψεις αυτές μέχρι τώρα δεν τις χρησιμοποιούν ούτε οι ιατροί, ούτε οι φυσιολόγοι. Μόνο μερικοί ειδικοί είχαν ενδιαφερθεί με τη θαυμαστή ζωή του τριχοειδούς αγγειακού δικτύου.

Κάθε νόσος έχει σχέση με την επιβράδυνση ή συγκράτηση της κυκλοφορίας του αίματος σε κάποιο μέρος του ανθρώπινου οργανισμού. Επίσης δεν υπάρχουν ασθένειες χωρίς την επιβράδυνση της κίνησης των μεσοκυττάριων υγρών. Σε περίπτωση συγκράτησης του αίματος στα τριχοειδή αγγεία παρουσιάζεται ευκαιρία για την εισχώρηση διάφορων μικροβίων. Για τη θεραπεία ασθενειών ο Α.Σ. Ζαλμάνωβ πολύ παραστατικά έλεγε: » Πριν να εφαρμόσετε την θεραπεία με τις αντιβιώσεις, αφήστε να δράσουν οι πολυβιώσεις. Για αυτό το σκοπό πρέπει να αποκατασταθεί η κυκλοφορία του αίματος στα τριχοειδή αγγεία, δηλαδή να γίνει αιμοκάθαρση, να αποβληθούν από αυτί οι βλαβερές ουσίες, να ανοιχτεί ο δρόμος για τη φαγοκύτωση, να πλυθούν τα μικρόβια με το πλάσμα και έτσι να απομακρυνθούν οι ακαθαρσίες, σαν το νερό στο ποτάμι, καθότι κάθε σταγόνα του πλάσματος περιέχει περισσότερα αντισώματα από ό,τι όλα τα εργαστήρια τού κόσμου»

Η σύσπαση των τριχοειδών αγγείων του εγκεφάλου προκαλεί την ισχαιμία και τον ίλιγγο. Με τη μέθοδο της τριχοειδοσκόπησης διαπιστώθηκε ότι στον οργανισμό των ανθρώπων ηλικίας 40-45 χρονών μειώνεται ο αριθμός ανοιχτών τριχοειδών αγγείων. Η μείωση του αριθμού τους διαρκώς επιτείνεται και οδηγεί σε αποξήρανση των κυττάρων και των ιστών. Αυτή η αυξανόμενη αποξήρανση του οργανισμού αποτελεί την ανατομο-φυσιολογική βάση της γήρανσής του. Οι ιστοί, τα ανθρώπινα όργανα γίνονται όλο και περισσότερο ξερά, στεγνά. Επέρχεται η περίοδος αρτηριοσκλήρνυσης , αρτηριακής υπέρτασης, στηθάγχης, νεφρίτιδων, αρθρικών νοσημάτων και πολλών άλλων ασθενειών.

Σε όλες τις αρθριτικές ασθένειες παρατηρείται η στάση του αίματος στο τριχοειδές αγγειακό σύστημα. Χωρίς αυτή τη στάση δεν θα υπήρχε ούτε η αρθρίτιδα, ούτε η αρθροπάθεια, ούτε η παραμόρφωση των αρθρώσεων, τενόντων, κόκαλων ούτε θα υπήρχε η μυϊκή ατροφία.

Η στάση του αίματος στα τριχοειδή αγγεία ανακαλύπτεται ύστερα από την εγκεφαλική αποπληξία, στην στηθάγχη, την σκληροδερμία, την ελεφαντίαση, την παιδική εγκεφαλική παράλυση. Η μυϊκή ατροφία στις αρθριτικές ασθένειες εμφανίζεται όχι σαν συνέπεια της πάθησής τους, όπως θεωρούν οι ορθόδοξοι γιατροί. Αντίθετα, αυτή η νόσος προέρχεται από τη μυϊκή πάθηση των τριχοειδών αγγείων, δηλαδή από την τριχοειδή αγγειακή στάση και του αδύναμου εφοδιασμού μυϊκών κυττάρων , με αίμα και λέμφο. Με την αποκατάσταση της ροής του αίματος και της λέμφου τους μυϊκούς ιστούς εξαφανίζεται η ατροφία τους.

Στην εξέλιξη του έλκους του στομάχου ή του δωδεκαδακτύλου του εντέρου τον κυριότερο ρόλο έχουν οι συσπάσεις των τριχοειδών αγγείων. Οι παθολογικές αλλαγές και οι φυσιολογικές διαταραχές των τριχοειδών αγγείων, εξαπλωμένων σε ολόκληρο τον ανθρώπινο οργανισμό, δεν αποτελούν καθόλου δευτερεύοντα παράγοντα, ή απλό σύμπτωμα που συνοδεύει τα διάφορα νοσήματα. Αντίθετα, αυτές οι αλλαγές είναι ένα από τα βασικά στοιχεία, μια από τις κύριες αιτίες της βαθιάς διατάραξης του ανθρώπινου οργανισμού, κάθε ασθένειας.

Όμως εάν η φυσιολογία και η παθολογία των τριχοειδών αγγείων και υγρών ουσιών του οργανισμού θα ήταν γνωστές, τότε θα μπορούσε να κατανοηθεί γιατί πετυχαίνονται καλά αποτελέσματα στην θεραπεία με θερμές και ζεστές υδροθεραπείες των ασθενειών όπως φυματίωση των πνευμόνων, γενική φυματίωση, αρθρίτιδες, πολυαρθρίτιδες, ρευματισμούς.

Η δια χειρός Θεραπεία παρακινεί τη κυκλοφορία στα αιμοφόρα λεμφοφόρα αγγεία, αναζωογονεί τα ρεύματα μέσα και έξω των κυτταρικών υγρών, επιταχύνει την ανανέωση του πλάσματος του αίματος και του μυελού των οστών, διευκολύνει τη μεταφορά των θρεπτικών ουσιών στα κύτταρα και την απομάκρυνση από αυτά προϊόντων ζωικής δραστηριότητας. Η δια χειρός Θεραπεία προκαλεί την τεχνητή αύξηση της θερμοκρασίας μέσα στο σώμα και την συσσώρευση αποστειρωμένης θερμότητας, δυναμώνει την καύση μεταβολιτών στα κύτταρα και στους ιστούς, ανοίγει κλειστές κυτταρικές μεμβράνες, επιταχύνει τη ροή του μεταβολισμού, αποκαθιστά την κανονική λειτουργία.

Η τεχνητή υπερθερμία βοηθάει τον οργανισμό να διαλύσει τις τοξικές ουσίες. Η δια χειρός Θεραπεία καίει τα οργανικά σκουπίδια και τη σκόνη που μολύνουν τον οργανισμό, καθώς επίσης καθαρίζει τα λεμφοφόρα και αιμοφόρα τριχοειδή αγγεία.

Η δια χειρός Θεραπεία, βήμα προς βήμα ανοίγει τα κλειστά τριχοειδή αγγεία, αποκαθιστά την τροφοδότηση των οργάνων με ουσίες του αίματος, βελτιώνει τη ροή του αναζωογονητικού οξυγόνου, εξασφαλίζει τη διασωλήνωση των ιστών για την αποβολή των αποβλήτων, δηλαδή αποκαθιστά την ομαλή λειτουργία των κυτταρικών ιστών, οργάνων και ολόκληρου του ανθρώπινου οργανισμού. Κάθε αρρώστια οδηγεί στην πρόωρη γήρανση. Και κάθε θεραπεία πρέπει να συνοδεύεται με εσωτερικό και εξωτερικό φυσικό ξανάνιωμα του ανθρώπινου οργανισμού. Η δια χειρός Θεραπεία είναι αβλαβής τρόπος αποτροπής της γήρανσης, με λίγα λόγια, μέσον ξανανιώματος. Η πολύχρονη θεραπεία κάθε χρόνιας ασθένειας, οπωσδήποτε φέρνει θετικά αποτελέσματα και ξανάνιωμα.

Τελικά η πρόκληση του να ψηλαφίσουμε και να θεραπεύσουμε τη μικροκυκλοφορία αποτελεί για εμάς μέγιστο στόχο η επίτευξη του οποίου φαντάζει δύσκολη αλλά όχι απατηλή αναλογιζόμενοι τους ιπποκρατικούς μικρασιάτες θεραπευτές.